Laatst las ik de quote ‘Honesty is the best policy’ en hij sprak me enorm aan. Ik weet ook wel waarom, want ik vind eerlijkheid enorm belangrijk. Waarschijnlijk geldt dat voor veel mensen.
Wel moet ik toegeven dat het niet altijd even eenvoudig is om eerlijk te zijn. Want als je eerlijk wilt zijn, betekent dit ook dat je jezelf kwetsbaar moet kunnen opstellen (wat ik soms lastig vind) en ook dat je mensen soms moet teleurstellen of confronteren. Dat kan ook heel lastig zijn, vooral omdat je niet weet hoe de ander gaat reageren.
Toch ben ik van mening dat het enorm belangrijk is, omdat met eerlijkheid relaties beter goed blijven en je anderen, maar ook jezelf beter kunt helpen.
Je hebt er niks aan als iemand het niet vertelt als dingen beter / anders kunnen of wanneer er om de hete brij heen gedraaid wordt. Uiteindelijk word je er alleen beter van als er eerlijke feedback wordt gegeven. Doe dat dan wel op een goede manier, maar daarover zo meer.
Op het moment dat je niet (helemaal) eerlijk bent, kan dit leiden tot frustraties bij een ander, maar ook bij jezelf.
Ik zal een klein voorbeeld noemen uit mijn eigen praktijk. Eerlijkheid heeft ook te maken met het uitkomen voor je behoeftes. Nu ben ik een alleenstaande moeder van een hele lieve, zorgzame tiener. Mensen die een ouder zijn, weten misschien wel dat tieners niet altijd even goed zijn in het netjes en schoon houden van hun kamer. Dus wat gebeurt er in mijn geval?
Ik vraag meerdere keren of ze haar kamer kan opruimen. Dan wordt de vraag wat dwingender. We hebben een gezellig weekend, ik moet op haar kamer zijn, dus ik houd mijn mond onder het mom van ‘Choose your battles’. Dan komt er dat moment waar ik misschien niet helemaal in mijn goede vel zit, er iets gebeurt wat mij niet zint en ga ik helemaal tekeer en haal er dan natuurlijk alles bij.
‘ Dat het een enorme teringbende is, dat er ook daadwerkelijk nooit naar mij wordt geluisterd, dat ik ook altijd alles zelf moet doen etc etc’. Vaak op luide toon ook. Je hebt misschien een beeld. Met andere woorden: ik ontplof, iedereen overstuur en in tranen en de sfeer is niet best.
Misschien herken je de situatie, misschien ook niet, maar heb je wel op een ander gebied een vergelijkbare ervaring.
Op het werk zal ik niet zo snel ontploffen, maar ook hier kan het zijn dat de frustraties zich ophopen. Bijvoorbeeld omdat ik het gevoel hebt dat er niet wordt geluisterd, dat een collega (weer) een deadline niet heeft gehaald, iemand weer te laat komt, iemand steeds mijn hulp vraagt zonder zelf eerst te proberen, terwijl ik het al zo druk heb. Je kunt vast wel iets verzinnen wat jou ook overkomt.
Wat ga je dan doen als je hiermee te maken krijgt? Laat je het gaan en doe je niets? Met frustratie tot gevolg? Word je boos? (jij kan ook helemaal niks) of ga je het dan zelf maar doen?
Ik maak me aan alles wel eens schuldig als ik heel eerlijk ben. Echt niet altijd, maar het kan zeker wel eens beter.
Recent heb ik een training gevolgd ‘Growth conversations fundamentals’ en daarin leerde ik een hartstikke mooie methode voor dit soort situaties. Eigenlijk is het een manier om op een respectvolle manier te confronteren. Dit bestaat uit een aantal stappen en die zal ik met je delen. En echt waar, hij werkt in zowel prive als zakelijke situaties, dus doe er je voordeel mee!
Stap 1: Intentie
Ik wil even met je praten, omdat …(intentie)
Stap 2: Concreet gedrag
Ik zie De waarneming
Ik hoor De feiten
Stap 3: Effect / gevolg
Ik denk Het effect van de waarneming op mijn gedachten
Ik voel Het effect van de waarneming op mijn gevoel
Ik doe Het effect van de waarneming op mijn gedrag
Stap 4: Herken je dit? (gezamelijk)
Stap 5: Verzoek / wens / gewenste stituatie
Ik zou willen kijken hoe we hiermee om kunnen gaan
Ik wil je dit laten weten
Ik wil graag dat je dit anders doet
Laten we het eens uitproberen.
Stap 1: Tienerdochter, ik wil graag even met je praten over de staat van je kamer.
Stap 2: Je kamer is niet opgeruimd en overal liggen spullen op de grond of op een plek waar ze niet horen.
Stap 3: Ik word daar heel vedrietig van. Ik heb dan het gevoel dat je niet naar mij luistert en dat jij mijn wens om je kamer enigzins netjes te houden niet belangrijk vind. Ik merk dat ik me dan ga ergeren en op een gegeven moment ontplof.
Stap 4: Zie jij dit ook?
Stap 5: Ik zou graag willen dat je kamer een beetje netjes blijft. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat dit lukt?
Doordat ik het bij mijzelf houd, mijn tienerdochter in haar waarde laat, maar het wel bespreek, biedt dit een betere opening en zorgt het er hopelijk voor dat we elkaar niet in de haren vliegen.
Je kunt het ook zeer goed gebruiken in werksituaties, bijvoorbeeld als een samenwerking niet lekker verloopt, omdat de ander vaak niet hetgeen gedaan heeft wat wel was afgesproken. Laten we deze eens uitproberen.
Stap 1: Collega, ik wil heel graag met je praten over onze samenwerking
Stap 2: Het is een aantal keren voorgekomen dat bepaalde werkzaamheden niet zijn gedaan terwijl we dat hadden afgesproken. (wanneer je weet wanneer, noem dat dan concreet)
Stap 3: Ik merk dat dat mij frustreert. Ik heb dan het gevoel dat je onze samenwerking en dit project niet belangrijk vindt. Ik vind dat erg vervelend en ik merk dat ik daardoor niet graag meer met je wil samenwerken.
Stap 4: Hoe zie jij dit?
Stap 5: Ik wil je graag laten weten, dat als we dingen afspreken, ik er ook vanuit wil kunnen gaan dat dit wordt nagekomen.
Zo kun je heel goed een gesprek aangaan. Je kunt dit op heel veel toepassen en het helpt je om eerlijk te zijn op momenten dat het nodig is (bijvoorbeeld in coaching). Zeker als je er misschien een beetje tegenop ziet of wanneer je merkt dat je over je grenzen heen gaat.
Probeer het eens zal ik zeggen. Of misschien heb je een andere mooie manier? Dan hoor ik die natuurlijk ook graag!